Rahmetli Ulaş, gençliğinden bu yana uzun yıllardır tanıdığım ve sevdiğim bir kardeşimdi. Galatasaray tribünlerine yolu düşen herkes mutlaka kendisini tanımış ve arma için fedakarlıklarına mutlaka şahit olmuştur. Yurdun dört bir yanında hiç tanımadığı insanların zor zamanlarında onlara yardım edebilmek için çeşitli organizasyonlarımızda canla başla görev alarak ihtiyacı olan insanların hayatına dokunmuştur. Galatasaray aşkının, ultrAslan mensubiyetinin, ultrAslan çatısı altında aldığı her görevin sonuna kadar hakkını veren Ulaş kardeşimden bizler razıyız, Allah da kendisinden razı olsun ve kendisine rahmetiyle muamele eylesin. Hiç beklenmedik bir zamanda aramızdan ayrılan Ulaş kardeşimizi her zaman dualar ve hayırlar ile yad edeceğiz.

Ulaş Bayam, hayatının her anını Galatasaray aşkı ile dolu dolu yaşayan bir kardeşimizdi. ultrAslan kuruluşundan itibaren genç yaşından beri her daim bizim yanımızdaydı. Bizlere her daim vefalı bir kardeş oldu. ultrAslan ile beraber büyüdü Yurtiçi Koordinatörlerimizden olması sebebiyle ülkenin dört bir yanındaki gençlere abi oldu. Büyüklerinin sevgisini, küçüklerin saygısını her zaman hak etti. Hayatının her anında olduğu gibi son nefesine kadar Galatasaray için yaşadı. İzmir’de yaşadığımız acı depremde ultrAslan adına gece gündüz sokaklarda depremzedelerin yardımına koştu. Ancak Covid-19 virüsü ne yazık ki kardeşimizi aramızdan aldı. Fedakarlığı, yardımseverliği, özverisi, saygısı, sevgisi ve Galatasaray aşkı ile örnek bir kardeşimiz olarak kendisini her zaman hatırlayacağız. Ruhu şad olsun.

Kendimizi bildiğimiz andan itibaren arma uğruna mücadele ettiğimiz, yol arkadaşlarımız kardeşlerimiz hepsinin özelliği olan ve ayrı ayrı Galatasaray aşkı ile mücadele eden seçkin insan topluluğunun birer ferdi olmuşlardır. Ulaş kardeşim de bunlardan biri; o kadar çok anımız var ki paylaştığımız her anı gururla hatırlıyorum. İngiltere’deki Chelsea maçında tren garına kadar yürüyüp sonra trenle stada gittik ve yol boyunca yaşadıklarımız, tabi burada anlatılmaz… Bir Fenerbahçe derbisi haftasında bir gün önce biletlerimizi aldık. Benim Malatya’dan misafirlerim vardı, gelemediler. Ali Sami Yen’den çıktık yürürken rahmetli Alpaslan da vardı yanımızda, iki kişinin konuşmalarına şahit olduk. Kırklareli’den gelmişler, aralarında biletleri olmadığını nasıl halledeceklerini konuşuyorlardı. Ardından bir günlük yemek paralarının olduğunu, akşamda kalacak yerlerinin olmadığını bu yüzden akşam ATM kulübelerinde yatabileceklerini söylüyorlardı. Ceplerinde kalan son paranın da biletlere yetmeyeceğini düşünüyorlardı. Bunları duyduktan sonra “Benim gelmeyen misafirlerimin biletlerini onlara verelim mi?” diye aramızda konuştuk. Ulaş’da “Abi süper olur verelim.” dedi. Biletleri onlara uzattık inanamadılar. “Abi bizle dalga geçmeyin.” dediler, bir de bedelsiz verince iyice şaşırdılar. O an bize sarılıp, ağlamalarını hiç unutamam. Çok duygulanan Ulaş da onlarla birlikte ağlıyordu. Çok duygulanmıştık hepimiz. Buda benim için unutulmaz anılardan biri olmuştur. Mekanı cennet olsun.

Yıllardır şahsi hayatımızı bir kenara bırakarak Arma peşinde olan kardeşlerimizin yanında olduk. Galatasaray’ı, Galatasaray için sevmeyi aşıladık.
O deplasmandan bu deplasmana koşarken gözlerindeki görev bilinçleri bizler için en büyük mutluluktu.

Çok güzel örnek oldun kardeşlerine, seninle Galatasaray için geçirdiğimiz her saniye bizler için tarifsiz birer hatıra. Bir kardeşin bile dışarıdayken asla girmezdin içeriye. Yine bir totem yaptın biliyoruz.

Biz üç kişiydik tek vücut gibiydik. Ömrümüz yettikçe bayrağı en yükseğe çıkarmaya çalışacağız.

O güne kadar Yüce Allah’a emanetsin.

Velhasıl kelam;

Severek öleceğiz Galatasaray…

Abin ve Kardeşin..